Etxeko langileek langabeziaz gain, kaleratzeen aurkako eskubide gehiago ere lortuko dituzte.

Extracto de EL PAÍS, por Jesús Sérvulo González (07/09/2022): Las empleadas del hogar tendrán derecho a paro y más protección frente al despido. [Enlace]

Las empleadas del hogar tendrán derecho a cobrar el paro una vez dejen de trabajar, y dispondrán de una protección legal completa como el resto de trabajadores. En caso de despido, será el Fondo de Garantía Social (Fogasa) el que se haga cargo de las indemnizaciones de aquellos empleadores que se declaren insolventes; una circunstancia que no se daba con la actual legislación laboral. Además, se restringirán las causas que justifiquen el desistimiento —la figura jurídica que hasta ahora permitía despedir a un trabajador de modo unilateral mediante el pago de una indemnización y sin alegación de causa—. También se aprobará un generoso sistema de bonificaciones a las cotizaciones de este colectivo para limitar el coste a los empleadores, que generalmente son familias. Además, se reconocerá el derecho de estas empleadas (el 95% son mujeres) a la protección en materia de seguridad en el trabajo. Para esto último se adaptará la Ley de Riesgos Laborales. En definitiva, se les brinda una protección laboral completa igualándolas con el resto de los trabajadores.

M8 eta berdintasunaren aldeko konpromiso etengabea

M8 berri bat dator COVID-19ak markatutako bi urteren ondoren; pandemiak agerian utzi du maila globaleko sistema desberdin baten iraunkortasunik eza eta bidegabekeria. Pandemiaren ondorioak ez dira neutroak Caritasek lagundutako pertsonen generoari dagokionez. Egiturazko eredu batek bi aldiz kolpatzen ditu emakumeak, eta indarkeria matxisten gaitzari askotariko desberdintasunak gehitzen zaizkio, hala nola jatorri etnikoa, adina, egoera sozioekonomikoa, desgaitasuna edo kokapen geografikoa, zeinak baldintza prekarioenetan dauden emakumeengan eragina baitute eta gizarte-bazterketako arriskua areagotzen baitute.

Martxoaren 8a Emakumearen Nazioarteko Eguna dela eta, Caritas Bizkaiak gogorarazi du pobreziaren eta bazterketaren errealitateak emakume-aurpegia duela, eta genero-diskriminazioak eragiten duen inpaktuari eta ondorioei buruz ohartarazi du, desberdintasun eta injustizia sozialeko egitura-sistema batean ainguratuta baitago. Salatu nahi dugu, halaber, egiturazko desberdintasun horren ondorio zuzena direla oraindik ere emakumeenganako indarkeria ugariak.

Caritas Bizkaiak, gaur egun bereziki, emakumeen eta gizonen arteko harremanen esparru baten alde lanean jarraitzearen aldeko apustua egiten du, emakumeen eskubideak babestuak, errespetatuak eta bermatuak izan daitezen. Horretarako, elkarrekin ibili behar dugu, sinodaltasunak horretara bultzatzen gaitu, Espirituak gako honetan ematera gonbidatzen gaituen urratsak argitzera. Elkarrekin ibiltzeak esan nahi du guri entzutea, emakumeei min ematen dieten gauzak azaldu ahal izatea, jasaten dituzten bazterketa txiki eta handiak, zer ekarpen egin dezaketen, zer egiteko gai sentitzen diren. Azter dezagun nork duen ahotsa, nork hartzen duen parte, nork hartzen dituen erabakiak eta nola hartzen diren. Bidelagun izateko erronkari aurre egin diezaiogun, gizonen eta emakumeen arteko asimetriei buruz hitz egin dezagun, entzun diezaiogun elkarri. Horrela bakarrik lagunduko dugu berdintasunaren aldeko etengabeko konpromisoa eraikitzen.